5 x Hoe maak je Rosé
Hoe komt rosé aan zijn prachtige lichtroze, tot diep donkerroze kleur? En hoe wordt onze favo zomerse dorstlesser eigenlijk gemaakt?
Om maar meteen een bekende misvatting de wereld uit te helpen: Rosé wordt NIET gemaakt door ‘gewoon’ rode wijn en witte wijn te mengen.
Even terug naar de basis: druiven fermenteren van nature zonder de toevoeging van suikers, zuren, water of andere stoffen. Het gist in druiven zorgt dat suikers worden omgezet in alcohol. Et voilà: daar is je wijn!
De basis van rosé is het sap van rode en/of witte druiven. Maar de KLEUR wordt bepaald door het velletje. Die bevat namelijk de meeste kleur- en smaakstoffen.
Laat je je druiven in contact met hun schil, krijg je een rode wijn. Bij een beetje contact, een rosé, en bij geen contact – je raadt het al: een witte wijn.
Dat contact noemen we schilweking.
--- Dit is een advertentie, lees verder onder dit blok ---
1. Schilweking + Directe Persing
Verreweg de meeste rosé wordt gemaakt door blauwe druiven direct na de pluk te kneuzen. De jonge rosé to be gaat met schilletjes en al het vergistingsvat in. Gevolgd door een korte schilweking en persing.
De schilletjes vergisten mee, vaak enkele uren tot een dag, en geven kleur af. Hoe langer de schilletjes mee weken, hoe dieper de kleur. Dat zorgt voor een hele waaier aan mogelijke rosé kleuren!
In de Provence kiezen ze voor een frisse rosé, en pleiten ze voor directe persing. Rode druiven worden vrijwel meteen na de pluk geperst en zo gescheiden van de schilletjes, pitten en steeltjes. Dat geeft een lichtgekleurde, knisperende frisse rosé.
Maar soms kiezen wijnmakers voor een lange schilweking, van wel enkele dagen. Hoe lang, hangt af van de gewenste kleur en smaak. Tot de kleur zo donker is, dat de wijn het rosé-stadium voorbij is, en een rode wijn wordt.
2. Rose De Saignée = Rose Uit Bloed
Gedurfder, voller en intenser van smaak en kleur... Klinkt goed! Toch kent deze manier van rosé maken liefhebbers en haters.
Saignée betekent 'bloeding', of 'aderlating'. De naam verwijst naar het maken van rosé waarbij een deel van het rode wijnsap wordt 'afgetapt' of 'afgebloed'. Al is dat in het Nederlands niet zo'n mooie vertaling.
Haters beschouwen Saignée als een bijproduct van rode wijn, omdat het primaire doel van de wijnmaker vaak is om een meer geconcentreerde rode wijn te maken.
Liefhebbers zijn juist gek op deze unieke stijl, omdat hij vaak intenser van smaak en dieper van kleur is dan welke andere roséwijn dan ook.
Dus, als je geen fan bent van traditionele rosé, probeer eens een Rose De Saignée!
3. Langer Schilcontact, Koude Weking
Zeldzaam, maar wel erg lekker. Het proces is precies hetzelfde als schilweking, maar dan op een koude temperatuur met een langere schilweking vaak van wel enkele dagen.
Voordeel: de gisting komt door de kou nog niet op gang. Kleur- en smaakstoffen worden wel door het sap opgenomen. Na enkele dagen wordt het sap van de steeltjes, pitten en schillen gescheiden, waarna de gisting op gang komt.
Dit levert fruitige rose wijnen met veel smaak en kleur, maar zonder de verhoogde tannine.
4. Blenden
Witte en blauwe druiven worden gemengd en samen geperst in één massa. Dat levert vervolgens een gekleurd sap op, wat samen verder vergist tot een rosé wijn.
In Europa is het mengen van witte wijn en rode wijn in principe niet toegelaten. Buiten Europa gelden dikwijls minder strenge regels en kan het wel.
--- Dit is een advertentie, lees verder onder dit blok ---
5. De Roze Revolutie: Pink & Bubbly
Merde! Es-tu folle? Vertel een wijnmaker uit de Provence, dat je rosé wijn kunt maken door rode en witte wijn te benden, en hij zal stampvoetend verklaren dat je gek bent.
Dat doe je toch niet? Echte rosé wordt NOOIT gemaakt door te blenden, maar door direct te persen, pleiten deze pur sang rosé producenten.
Toch is dat precies wat veel Champagne makers doen. Sterker, 2/3 van de wijngaarden in de Champagnestreek staan vol met blauwe druiven, terwijl de meeste Champagnes wit zijn. Ze mogen zo'n 5 tot 10% rode wijn toevoegen aan hun witte wijn, om zo een roze basisblend te creëren voor hun rosé bubbels.
En dat doen ze al sinds mensenheugenis. In de archieven van het beroemde Veuve Clicquot wijnhuis wordt deze methode al in 1775 besproken.
Juist dat blenden levert uitstekende kwaliteit bubbels op: schilweking is lastiger, dat geeft al snel krachtiger smaken en te veel tannines, die het delicate karakter van de Champagne omver blazen.
Maar het kan wél. Technisch sterke en kundige wijnmakers, zoals Perrier, pleiten juist voor deze manier van roze bubbels maken.
Ik heb ze beide geproefd. Mijn conclusie: beide methodes lenen zich om mooie Champagnes te maken. Bedenk ook dat dat blenden heel vroeg in het proces plaatsvind, nog voor de 2e gisting die voor de bubbels zorgt.
De wijnen worden door het hele proces van de klassieke methode als het ware in elkaar geïntegreerd. En dat geeft prachtige, roze gekleurde en delicaat smakende bubbels!
Het recht om rode en witte wijn te blenden is overigens niet alleen weggelegd voor Champagnemakers. Alle kwaliteitsregio's voor mousserende wijn mogen dit!
Meer Lezen
Weet jij nog een andere zomerse rosé wijn fact waarvan jij denkt dat 'ie absoluut niet mag ontbreken in deze lijst, dan ben ik heel benieuwd!
Proost! Enne, hapje bij je rosé? Lees dan ook: 5x Pink Wijn Spijs.
PS. wil je op de hoogte blijven van de nieuwste wijnkennis, infographics, wijnreizen en meer? Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief! 2x per maand de lekkerste wijnmail in je inbox:)
Groetjes Kim
--- Dit is een advertentie, einde artikel ---
Reactie schrijven